Etimolojik Çarşambada bu hafta, ”Daphne” kelimesinin etimolojisini inceleyeceğiz. Bilimsel adı Laurus Nobilis olan, Yunanca ”Dafni ” kelimesinden gelen ve Türkçe’de de defne olarak kullandığımız bu kelimenin mitolojik bir hikayesi var.
Eski Yunan mitolojisinde ok atmasıyla meşhur olan tanrı Apollon ile attığı oklarla herkesi birbirine aşık edebilecek güçte olan Eros karşılaşırlar. Eros, Apollon’un sözleriyle onu küçümsediğini düşünür ve onu kendince cezalandırmak ister ve yüreğine imkansız bir aşk ateşi düşürmek için elinden geleni yapar. İki ok atar ve hedefinden Apollon ve Daphne vardır. Aşık eden oku Apollon’a, nefret gücüne sahip olan oku Penios ırmağının peri kızı Daphne’ye atar. Apollon Daphne’ye aşık olmuştur ve sürekli Daphne’yi görmek istemektedir. Daphne ise Eros’un attığı okun etkisiyle onun bu davranışlarına daha fazla dayanamaz. Bunun üzerine Daphne, babasından kendisini bir ağaca çevirmesini ister. Genç kızın ağaca dönüşmesine çok üzülen Apollon, bundan böyle Daphne ağacının sürekli onunla anılmasını ister ve kafasına bir defne çelengi takar.
Mitolojik anlatıdan hareketle defne kelimesinin anlamının iyiliği, güzelliği ve temizliği çağrıştırdığını söyleyebiliriz. Defne ağacının her mevsim yeşil olması ise ismin sonsuzluğu çağrıştırmasını sağlamaktadır.
Kalem yapın beni kalem
Şiirler yazan sevi üstüne
Ölüm kararı değil
Ölünce yaşamalıyım defne yapraklarında
Sakın ola ki
Silahlarda değil
– Aziz NESİN –
Bir diğer “Etimolojik Çarşamba” yazısında görüşmek üzere, esen kalın. :)
