Etimolojik Çarşamba köşemizde bu hafta yabancı veya yabancı kökenli bir kelimeyi değil de aslında hepimizin çok iyi bildiği ve kullandığı Türkçe bir kelimeye değineceğiz.
Türk Dil Kurumu sözlüğünde ‘’Türk askerine sevgi duygusu ile verilen ad’’ olarak açıklanan kelimenin bazı kaynaklara göre şöyle bir tarihçesi vardır.
1912 yılının Ocak ayında devam eden ve Trablusgarp’ta cereyan eden Tobruk Savaşında bir subayla beraber sırt sırta savaşan yaşça küçük bir asker günün birinde şehit düşer.
Onbaşı, subaya dönüp “Kumandan, Mehmet şehit düştü!” diyerek bağırır. Subay ise “Vah Mehmetçik vah!” diye üzüntüsünü dile getirir. Subayı duyan diğer askerler şehit düşen askerin adını Mehmetçik sanmaktadır. Bunu takiben alay yazıcısı da deftere ilk şehidin adını “Mehmetçik” diye not düşer. O günden sonra da şehit düşen veya gazi olan Türk askerlerine “Mehmetçik” denir. Bu deyişin ardından Türk Silahlı Kuvvetleri’nde görev yapan askerlerin genel adı olarak kullanılmaya başlanmıştır.
Kaynakça: Laf Sözlük TDK
