Sevgili Çeviri Blog ailesinin değerli okurları,
Bu defa sizlerle henüz yeni olduğum bir alanla ilgili yüzünüzü güldürecek bir haberim var! Bir devlet lisesinde ücretli olarak Almanca öğretmenliği yapıyorum. Göreve başlarken öğrencilerin çokta hevesli, Almancayı merakla bekliyor olmadıklarını tahmin etmem zor olmadı. Kaldı ki birinci yabancı dilleri olan İngilizce bile kimilerine zor gelirken, hatta “Hocam biz daha Türkçe konuşamıyoruz Almanca neden ya?” diyorlarken… Söylemesi, okuması ne üzücü değil mi?
10. ve 11. sınıf öğrencilerinin derslerine giriyorum. Klasiktir, tanışma süresince hangi öğrencinin ne alanda ilerlemek istediğini öğreniriz. Konulara baştan giriş yapmadım, her gelen yeniden başlarsa ilerleyemeceğiz dedim. Çalıştığımız konulardan doğum günü davetiyeleri, günler ve bir ülke tanıtımı olmak üzere üç ana başlık belirledik. Öğrencilerden bana ödevlerini teslim etmelerini istedim. Ve sonuç…
Beklemediğim derecede ciddiye alan, ödev için saatlerini harcayan, öğretmenler odasının kapısını aşındıran, koridorlarda sürekli kelime, cümle soran onlarca öğrenci! Kartonlar, projeler, maketler, davetiyeler… Bunca ödev, bunca emek olunca da bir sergi hazırlamamak olmazdı. Çok değerli okul yönetimimizin de büyük desteği ile – belki küçüktür ama bizim için oldukça büyük anlam taşıyan – sergimize başladık!
Yaren, Alihan, Emre, İrem, Bihter, Göknil, Batuhan, Şafak ve Mert… Öncesinde birer isimdi sadece hepsi, şimdi ise gelecekte iyi yerlerde olacağına inandığım sevgili öğrencilerim! Tüm şube arkadaşlarının adına harika bir sergi düzenlemek için gönüllü oldular!
Bana öğrencilerin dilinden anlamayı, empati kurabilmeyi, çok hassas olan sınırları nasıl koruyabileceğim konusunda verdiği değerli bilgilerinden dolayı ve en önemlisi “her öğrencide onu motive edebilecek, onu takdir edebilecek bir şey bulabilmektir öğretmen olmak” görüşüne beni inandırdıkları için saygı değer formasyon hocalarım Öğr. Gör. Aydın Çelenk (Sakarya Üniversitesi- Yabancı Diller Eğitimi Bölümü-İngiliz Dili Eğitimi Anabilim Dalı) ve Yrd. Doç. Dr. Ümit Sahranç’a (Sakarya Üniversitesi-Eğitim Bilimleri Bölümü-Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Anabilim Dalı) da buradan tekrar sonsuz teşekkürler!
